خداے من نـہ دور ڪعبـہ است؛  

نـہ در ڪلیسا؛ نـہ در معبد؛ خداے من همیטּ جاست...  

ڪنار تمام دلواپسے هایم ؛ بغض هایم ؛ خندہ هایم ؛  

خداے من؛ نمے ترساند مرا از آتـش امـــــــــــــــــــا 

مے ترساند مـرا از شڪستטּ دلــــی... اشڪ آوردטּ بـہ چشمے ... نــا حـق ڪردטּ حقے ...  

خداے من مے بیند مرا " هر جا ڪـہ باشم مے فهمد مرا با هر زبانے ڪـہ سخטּ مے گویم ، 

خداے من حواسش در همـہ احوال بـہ من هست "  

خداے من مــرا از هیچ نمے ترساند ؛ جز " بے فـــڪر سخטּ گفتטּ " و " رنجاندטּ دلـــــے "  

خـــداے من...؛  

خداے تمــــــــام مهربــــــــــانے هاست"...!