خداے مטּ...
خداے من نـہ دور ڪعبـہ است؛
نـہ در ڪلیسا؛ نـہ در معبد؛ خداے من همیטּ جاست...
ڪنار تمام دلواپسے هایم ؛ بغض هایم ؛ خندہ هایم ؛
خداے من؛ نمے ترساند مرا از آتـش امـــــــــــــــــــا
مے ترساند مـرا از شڪستטּ دلــــی... اشڪ آوردטּ بـہ چشمے ... نــا حـق ڪردטּ حقے ...
خداے من مے بیند مرا " هر جا ڪـہ باشم مے فهمد مرا با هر زبانے ڪـہ سخטּ مے گویم ،
خداے من حواسش در همـہ احوال بـہ من هست "
خداے من مــرا از هیچ نمے ترساند ؛ جز " بے فـــڪر سخטּ گفتטּ " و " رنجاندטּ دلـــــے "
خـــداے من...؛
خداے تمــــــــام مهربــــــــــانے هاست"...!
+ نوشته شده در یکشنبه بیست و نهم شهریور ۱۳۹۴ ساعت 18:41 توسط تبسم